واکاوی ریختن کتاب های وارده از ایران به رودخانه ی هیرمند 
واقعیات و قراین موجود از شرایط فرهنگی در افغانستان این عمل را مبرا نمی دارد یعنی عده ای که نظرشان اینست که فضای فرهنگی حاکم در افغانستان طوری نیست که زمینه ساز ریختن کتاب ها به رودخانه باشد ، به نظر من خیلی خوشبینانه است چه اینکه در دوره ی وزارت آقای کریم خرم در وزارت فرهنگ به اندازه ی کافی شاهد چنین رفتارهای نسبتا غیر عقلایی و علمی بودیم مانند تغییر اسامی فارسی اماکن فرهنگی به زبان انگلیسی یا پشتو ، مساله ی دانشگاه و پوهنتون و ... که بیشتر نشات از حس قومی و زبانی میگرفت نه چیز دیگر .
اما ریختن کتب علمی و ادبی و دینی در رودخانه از جنس کارهایی نیست که بتوان گفت وزارت فرهنگ دنبال این کار بوده به دو دلیل :
در روند واکاوی این موضوع میتوان دو مولفه را اینطور طرح کرد اول چگونگی تصمیم و اراده برای این عمل و دوم چرایی موضوع :
زمانی که دو نهاد رسمی و ذی ربط کشور در این موضوع عملا موافقت یا دخالت خود را در تصمیم گیری رد کردند و حضور خود را در چنین عمل ضد فرهنگی معدوم دانستند مشخص میشود این عزم تنها در ولایت نیمروز جزم شده . حقیقتا نقش والی نیمروز ( آقای غلام دستگیر آزاد ) با توجه به اهمیت مالی و معنوی و حتا پیامدهای سیاسی موضوع خیلی زیاد نیست و مشخص می سازد که والی نیمروز با پشتیبانی نیروی بالاتر که (با توجه به ادله ی بالا ) افغان نیستند دست به این کار زده به دلیل محکم کاری بیشتر در این تحلیل باید بگویم که خبرهایی از شورای ولایتی نیمروز در رسانه ها نیز درز کرده است که این نهاد مردمی در روند تصمیم گیری برای ریختن کتاب های وارده از ایران هیچ نقشی نداشته اند و بیان داتشته اند که آنان از این موضوع حتا اطلاع نیز نداشته اند .
و اما چرایی موضوع :
الف : والی نیمروز قبل از این واقعه بارها از ورود کتب دینی و تاریخی ایرانی در استان نیمروز دغدغه داشته است .
ب : دو مرتیه پروژه ی ایرانی سازی هرات توسط واسطه هایی فاش شد که تقریبا دو سال پیش در یکی از روزنامه های خارجی اینطور درج شده بود که جمهوری اسلامی ایران زمین هایی را در مرکز و حومه ی هرات خریداری میکند و به مهاجرین شیعه که عمدتا هزاره هستند به قیمت خیلی نازل میفروشد و همچنین استان داری خراسان در آبادانی و بازسازی ولسوالی ها و قریه جات شیعی در هرات مبالغ زیادی را مصرف میکند و اینها جدا از بازسازی اماکن فرهنگی و احداث کتابخانه ی مرکزی ( که کتب تاریخی ایران خیلی فراوان به چشم میخورد ) و سرمایه گذاری روی افراد برای راه یافتن به پارلمان و ... میباشد .
ج : وجود ادعاهایی مبنی بر تبلیغات مذهبی در دو ولایت فراه و نیمروز . والیان این دو ولایت مکررا از این مساله ابراز نگرانی میکردند که جمهوری اسلامی ایران در این دو ولایت کمتر روی بازسازی و سرمایه گذاری برای زیر ساخت های اجتماعی کارمیکند بلکه حضور ایرانیان بیشتر برای پروژه های نرم افزارانه می باشد . یکی از سایت های خبری این موضوع را اینطور پوشش داد که ایران در ضمن شیعی سازی فراه و نیمروز زیرکانه دست به تبلیغات ضد آمریکایی در مناطق شیعه نشین و حتا سنی نشین می زند و گاهن شده که طلاب دینی سنی را علیه نیروهای خارجی تحریک کرده ... این سایت خبری در ادامه می افزاید که در هرات و نیمروز و فراه آنتن های تلویزیونی ایران نصب است و تمام شبکه های داخلی ایران در این ولایات برای تمامی مردم قایل دسترس است یعنی ترویج مذهب و زبان و روحیه ی غرب ستیزی ...
د : وجود شکاف سیاسی متعارف بین غرب و آمریکا با ایران و بروز واکنش های جانبدارانه از هر دو طرف می تواند بر ادله ی بالا مزید بر علت باشد . یعنی ایجاد شدن بحران نسبتا چالش زا مانند مدیریت کردها و بلوچ های ایرانی توسط محرک های غیر ایرانی و از طرفی سازماندهی پروژه ی نا امن سازی استان های سنی نشین ایران (مانند حادثه ی تروریستی زاهدان و شلیک سمت کامپاین انتخاباتی احمدی نژاد ... ) را نمی توان بی ربط از واقعه ی ریختن کتاب های وارداتی ایران در افغانستان دانست .
http://www.yasermohseni.com
